4 Augustus 1998
Na er een tijd op te hebben verheugt, was dit de grote droom en wens van mij. Om naar het land van de reizende zon, oftewel het land waar onze en mijn sport vandaan komt, te gaan. Na een lange vermoeiende reis van 10 uur vliegen naar Beijing, een trein reis van 7 uur naar Zhengzhou en nog een taxi rit van 2 1/2 uur was ik op de plaats van bestemming.
Het Mekka van de vechtsporten; Shaolin si.
Je stapt een vreemde wereld in, waar je ook kijkt overal zie je mensen trainen. Ja, hier voel ik me thuis, wapenwinkels, kung fu monniken en de Shaolin Tempel, dit is wat ik wil.
Daarbij ook nog een maand lang trainen, dan wel privé onder een leraar met een hoog aanzien, degene waarvan z’n zoon Shi Xing Peng in Nederland zit en ik nog les van krijg. Is dat niet wat je als beoefenaar van deze nobele kunst mag wensen? Wat daar te zien en te doen was laat zich raden en zou dit verhaal 40 bladzijden groot worden, dat doe ik maar niet.
Over de training zou ik hetzelfde kunnen doen, maar een kleine dag indeling zal ik wel vertellen. De wekker gaat af om 5 uur s’morgens, gauw even de tanden poetsen, een T-shirt, een korte broek, de gympen aan en lopend naar het huis van de leraar. Onderweg nog even een evergreen koekje om toch iets binnen te hebben voor de eerste training. Al om kwart over 5 rennen wij de berg van ongeveer 800 meter 3 keer op en neer, op een ondergrond waar een trekker problemen zou krijgen om er te rijden. Kun je nagaan waar ik mijn voeten neer moest zetten tijdens het lopen. Hierna met de benen tegen een oude muur en rekken maar met een nu al bezweten, zeg maar drijfnat lichaam om 6 uur s’ochtends. Ik kijk naar de lucht en denk dit is het. Hierna springen, opdrukken, trappen maken en een gedeelte van een handvorm lopen.
Het is inmiddels 7 uur, op het achter plein ruik je de geur van brandend hout al. Wij gaan zo eten.
Om kwart over 7 zit de eerst training erop, groeten onze leraar en gaan naar het hotel toe om daar om half 8 aan tafel te gaan na een vlugge opfrissing. Een half uurtje om te eten, want om half 9 gaat de tweede training van start. Na even gauw te hebben gerust gaan we weer op pad en komen we weer aan bij onze leraar met zijn 5 inwonende leerlingen waar wij al aardig contact mee hebben. Na weer zo’n training van zeer en veel is het inmiddels rond kwart over 11 geworden.
Wij mogen dan naar ons hotel om daar om half 1 te gaan eten en na het eten lekker te gaan rusten want om 4 uur hebben wij de laatste training tot 6 uur. Dan weer eten en lekker relaxen want dat is m’n herstel van die dag. De omgeving bekijken is af en toe moeilijk want ik ben dan erg moe. Ik moet veel aan thuis denken, hoe gaat het met de kinderen wat zouden die aan het doen zijn. Allemaal gedachtes die door je heen schieten, terwijl ik hier op m’n bed ligt bij te komen van een dag die ik nog dagelijks beleef in mijn dromen.
Kortom een reis waar ik nog lang aan terug kan en zal denken.
Sifu Peter Vermeer